Kein Osterlamm, ein Schaf in der Siedlung im Stein

Kein Osterlamm, ein Schaf in der Siedlung im Stein

Un düt is nu so’n Schoop von vörn. Dat Schoop is dumm, krist‘ oft to hörn. Bloot een Schopp denkt annersrum: „Ik bün klook, de Mensch is dumm. Un wenn ik mi em recht anseh – De wohre Schoopskoop dat is he.“ Dat steiht fast: Nicht jedeneen kann so#n Adonis ween. Un hett de Vörfront keen Gewicht, zeigt odt de Achterdeel Gesicht. Denk dran: De Charakter tellt. (Wat för Schopp un Menschen gellt) Un dat Schoop keem op de Weid, wo dat hüütdoogs noch steiht un den Menschen tro ankiekt un em gooden Dag tonickt. (Wat de Mensch nööst mit em mook, höört ji ook noch in düt Book.) Un dat Leben mook je Freid, wenn man op den Wisch rumsteiht un dat grööne Gras afkaut, sik mol daalleggt un verdaut, den leewen langen Dag verdrödel. Wat dörbi rut kümmt … sind Schoopsködel …

Boy Lornsen „Mit uns Schopp weer dat je so… achtertücksche Schoopsgedichtens“